rozłakomić się

dk VIa, \rozłakomić sięmię się, \rozłakomić sięmisz się, \rozłakomić siękom się, \rozłakomić sięmią się - rzad. rozłakamiać się ndk I, \rozłakomić sięam się, \rozłakomić sięasz się, \rozłakomić sięają się, \rozłakomić sięaj się, \rozłakomić sięał się

«stać się chciwym czegoś»

Rozłakomił się na złoto.

Rozłakomił się na stare lata.