rozpaczliwie

rozpaczliwie
\rozpaczliwieej
1. «z rozpaczą, desperacko»

Płakać rozpaczliwie.

Bronić się rozpaczliwie.

Walczyć rozpaczliwie o z góry przegraną sprawę.

2. «w sposób mogący wywołać rozpacz; strasznie, okropnie»

Sytuacja przedstawia się rozpaczliwie.

3. «w najwyższym stopniu (dla podkreślenia trudności, beznadziejności przedstawianej sytuacji)»

Ktoś rozpaczliwie samotny.

W domu było rozpaczliwie brudno.

Wlókł się rozpaczliwie wolno.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • rozpaczliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., rozpaczliwieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób świadczący o czyjejś rozpaczy; desperacko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczyć, bronić się rozpaczliwie. Zawodzić, płakać, krzyczeć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bronić się — przed czymś rękami i nogami «bronić się przed czymś uparcie, rozpaczliwie, używając wszelkich możliwych sposobów obrony»: Książę broni się przed małżeństwem rękami i nogami. M. Brandys, Poniatowski. Bronić się zębami i pazurami zob. ząb 1 …   Słownik frazeologiczny

  • łza — 1. Coś jest (czyste) jak łza «coś jest bardzo czyste»: Woda wypływająca z Filtrów jest czysta jak łza – zapewnia zastępca kierownika zakładu wodociągu centralnego. DD 30/03/2001. 2. Ktoś (jest) czysty jak łza, brylant, kryształ itp. «ktoś nie ma… …   Słownik frazeologiczny

  • odrzeć — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 …   Słownik frazeologiczny

  • odzierać — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 …   Słownik frazeologiczny

  • desperacki — desperackiccy «właściwy desperatowi; rozpaczliwy» Desperacka mina. Desperacki krok. Podjąć desperacką decyzję. po desperacku «z determinacją desperata; rozpaczliwie» Bić się, walczyć, bronić się po desperacku …   Słownik języka polskiego

  • noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

  • odrzeć — dk XI, odrę, odrzesz, odrzyj, odarł, odarty, odarłszy odzierać ndk I, odrzećam, odrzećasz, odrzećają, odrzećaj, odrzećał, odrzećany 1. «zdzierając, zrywając ogołocić coś z czegoś, zerwać coś z kogoś lub z czegoś» Odrzeć obicia z mebli. Odrzeć… …   Słownik języka polskiego

  • płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… …   Słownik języka polskiego

  • skamlać — ndk I, skamlaćam, skamlaćasz, skamlaćają, skamlaćaj, skamlaćał, a. IX, skamlaćlę, skamlaćlesz, skaml 1. «o psie: piszczeć żałośnie, skowyczeć, popiskiwać» Szczeniak skamlał rozpaczliwie. 2. pot. «prosić, błagać o coś żałośnie, natrętnie;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”