rozprażyć

dk VIb, \rozprażyćżę, \rozprażyćżysz, \rozprażyćpraż, \rozprażyćżył, \rozprażyćżony

1. «prażąc rozgrzać silnie; rozpalić»

Rozprażyć żelazo do czerwoności.

Ulica rozprażona upałem.

Leżeć na rozprażonej słońcem plaży.

2. «prażąc na wpół ugotować, nie dogotować; rozparzyć»

Rozprażyć ziemniaki.