- rozrabiacz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)posp. «ten, kto rozrabia, robi intrygi, wywołuje awantury, zamieszanie; intrygant»
Poskromić rozrabiaczy.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozrabiacz
Look at other dictionaries:
rozrabiacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba lubiąca rozrabiać, wszczynać awantury, konflikty, wywoływać zamieszanie, intrygować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dopuścić rozrabiaczy do głosu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozrabiaczka — ż III, CMs. rozrabiaczkaczce; lm D. rozrabiaczkaczek forma ż. od rozrabiacz Była typem rozrabiaczki … Słownik języka polskiego
rozrabiaka — m odm. jak ż III, CMs. rozrabiakaace; lm M. rozrabiakaki, DB. rozrabiakaków posp. «awanturnik, łobuz, rozrabiacz» … Słownik języka polskiego
