rozrobić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozrabiać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozrabiaćam, rozrabiaća, rozrabiaćają, rozrabiaćany {{/stl 8}}– rozrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozrabiaćbię, rozrabiaćbi, rozrabiaćrób, rozrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} mieszać coś stałego z płynem aż … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciasto — n III, Ms. cieście; lm D. ciast 1. «gęsta masa powstała ze zmieszania mąki z wodą lub mlekiem, często z dodaniem drożdży, jaj, tłuszczu lub innych składników i przypraw» Ciasto na chleb, na bułki, na kluski, na placki. Rozczynić, rozrobić,… … Słownik języka polskiego
narozrabiać — dk I, narozrabiaćam, narozrabiaćasz, narozrabiaćają, narozrabiaćaj, narozrabiaćał, narozrabiaćany 1. «wiele czegoś rozrobić, rozmieszać, rozpuścić w czymś» Narozrabiać farby. 2. posp. «spowodować dużo zamieszania, wprowadzić ferment, sprawić… … Słownik języka polskiego
papka — ż III, CMs. papkapce; lm D. papkapek «miękka, gęsta masa powstała z rozrobionego w płynie ciała stałego» Zawiesista papka. Karmić dziecko papką z bułki. Rozrobić mąkę na papkę … Słownik języka polskiego
racuch — m III, D. a, B.=M. a. D.; lm M. y «placek z ciasta drożdżowego smażony na tłuszczu» Pulchne racuchy. Zjeść racuch a. racucha. Rozrobić ciasto na racuchy … Słownik języka polskiego
rozczynić — dk VIa, rozczynićnię, rozczynićnisz, rozczynićczyń, rozczynićnił, rozczynićniony rozczyniać ndk I, rozczynićam, rozczynićasz, rozczynićają, rozczynićaj, rozczynićał, rozczynićany «przygotować rozczyn, rozrobić ciasto; zmieszać mąkę z wodą lub z… … Słownik języka polskiego
rozmiesić — dk VIa, rozmiesićmieszę, rozmiesićmiesisz, rozmiesićmieś, rozmiesićsił, rozmiesićmieszony «miesząc rozrobić ciasto lub masę przypominającą ciasto; rozgniatając urobić, rozczynić» Rozmiesić ciasto w dzieży. Rozmiesić cement, wapno … Słownik języka polskiego
rozrabiać — ndk I, rozrabiaćam, rozrabiaćasz, rozrabiaćają, rozrabiaćaj, rozrabiaćał, rozrabiaćany 1. forma ndk czas. rozrobić (p.) 2. posp. «robić intrygi, wywoływać awantury, zamieszanie, zamęt; podburzać jednych przeciw drugim» … Słownik języka polskiego
wymieszać — dk I, wymieszaćam, wymieszaćasz, wymieszaćają, wymieszaćaj, wymieszaćał, wymieszaćany «mieszaniem rozrobić, wyrobić; przemieszać, zmieszać, zbełtać» Wymieszać wapno z piaskiem. Wymieszać zupę łyżką. wymieszać się «zostać wymieszanym, stać się… … Słownik języka polskiego