rozrzutnik

rozrzutnik
m III, D. -a, N. \rozrzutnikkiem
1. B.=D.; lm M. \rozrzutnikicy, DB. -ów
«człowiek rozrzutny; utracjusz»

Lekkomyślny rozrzutnik.

2. B.=M.; lm M. -i
«maszyna rolnicza do rozrzucania, wysiewania nawozów»

Rozrzutnik wapna, obornika.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozrzutnik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. rozrzutnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek lekkomyślnie trwoniący dobra, wydający pieniądze, żyjący nieoszczędnie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozrzutnik II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • marnotrawca — m odm. jak ż II, DCMs. marnotrawcacy; lm M. marnotrawcacy, DB. marnotrawcaców «człowiek marnotrawny; rozrzutnik, utracjusz» Lekkomyślny marnotrawca …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”