roztrącić

dk VIa, \roztrącićcę, \roztrącićcisz, \roztrącićtrąć, \roztrącićcił, \roztrącićcony - roztrącać ndk I, \roztrącićam, \roztrącićasz, \roztrącićają, \roztrącićaj, \roztrącićał, \roztrącićany

«trącając odsunąć, odepchnąć na boki wiele osób, wiele przedmiotów»

Pędził na oślep, roztrącając przechodniów.

Roztrącił tłum łokciami i przeszedł na drugą stronę ulicy.

Roztrącał butem leżące odłamki.