- roztrzepaniec
- m II, D. \roztrzepaniecańca; lm D. \roztrzepaniecańców1. B.=D., W. \roztrzepaniecańcze (\roztrzepaniecańcu); lm M. \roztrzepaniecańcy, B.=D.«potocznie, z odcieniem pobłażliwości o osobie roztrzepanej, roztargnionej»
Jest okropnym roztrzepańcem, ciągle o czymś zapomina.
2. B.=M.; lm MB. \roztrzepaniecańce«rozbite, rozbełtane zsiadłe mleko»Porcja roztrzepańca.
Pić roztrzepaniec.
Słownik języka polskiego . 2013.