roztrzepaniec

roztrzepaniec
m II, D. \roztrzepaniecańca; lm D. \roztrzepaniecańców
1. B.=D., W. \roztrzepaniecańcze (\roztrzepaniecańcu); lm M. \roztrzepaniecańcy, B.=D.
«potocznie, z odcieniem pobłażliwości o osobie roztrzepanej, roztargnionej»

Jest okropnym roztrzepańcem, ciągle o czymś zapomina.

2. B.=M.; lm MB. \roztrzepaniecańce
«rozbite, rozbełtane zsiadłe mleko»

Porcja roztrzepańca.

Pić roztrzepaniec.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • roztrzepaniec — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb,W. roztrzepaniecańcu || roztrzepaniecańcze; lm M. roztrzepaniecańcy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek roztrzepany, rozkojarzony, roztargniony {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}roztrzepaniec… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”