Słownik języka polskiego . 2013.
brązowo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. brązowy w zn. 2.: Brązowo mieniące się jesienne liście. Brązowo zabarwiona ciecz, woda. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brązowo- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon przymiotników złożonych określający:a) brązowy odcień koloru wskazywanego w drugim członie, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}brązowożółty; {{/stl 8}}{{stl 7}}b) brązowy kolor tego, co wskazuje drugi człon wyrazu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brązowo — przysłów. od brązowy (tylko w zn. 2) Farbować na brązowo. Pomalować na brązowo. Brązowo nakrapiany … Słownik języka polskiego
opalać — ndk I, opalaćam, opalaćasz, opalaćają, opalaćaj, opalaćał, opalaćany opalić dk VIa, opalaćlę, opalaćlisz, opal, opalaćlił, opalaćlony 1. «ogrzewać wnętrze, np. mieszkalne, za pomocą spalania odpowiednich materiałów, jak drzewo, węgiel itp.»… … Słownik języka polskiego
bernard — m IV, DB. a, Ms. bernardrdzie; lm M. y «pies z rasy dużych, silnych psów z grupy dogów, o długim włosie, łaciatej, brązowo białej maści, tresowanych dawniej jako psy ratownicze w górach; bernardyn; w lm rasa tych psów» ‹od imienia› … Słownik języka polskiego
czarnuchowaty — + zool. czarnuchowate «Tenebrionidae, rodzina chrząszczy ubarwionych czarno lub brązowo, licząca kilkanaście tysięcy gatunków; larwy niektórych gatunków wyrządzają szkody, żyjąc w mące lub podgryzając korzenie roślin» … Słownik języka polskiego
myszołów — m IV, DB. myszołówłowa, Ms. myszołówłowie; lm M. myszołówłowy zool. «Buteo, ptak drapieżny z rodziny sokołów, dość duży, krępy, zwykle brązowo rdzawy, o szerokich skrzydłach i krótkim ogonie; pożyteczny (poluje na drobne gryzonie, płazy i gady),… … Słownik języka polskiego
nutriety — blp, D. nutrietytów «futro ze skór owiec farbowane na brązowo, strzyżone i prasowane» … Słownik języka polskiego
rokitniczka — ż III, CMs. rokitniczkaczce; lm D. rokitniczkaczek zool. «Acrocephalus schoenobaenus, mały ptak z rodziny pokrzewek, o upierzeniu rdzawo brązowo białym, owadożerny, żyje w zaroślach na terenach podmokłych w Eurazji i północnej Afryce, chroniony» … Słownik języka polskiego
ścierwnik — m III, DB. a, N. ścierwnikkiem; lm M. i 1. zool. «Cathartes, ptak z rodziny o tej samej nazwie, o upierzeniu głównie brązowo czarnym, nagiej głowie i szyi; żywi się padliną, zamieszkuje Amerykę Płd. i Płn.» ∆ Ścierwnik biały → białosęp 2. zool.… … Słownik języka polskiego
