rozwiązły

rozwiązły
\rozwiązływiąźli (\rozwiązływięźli), \rozwiązływiąźlejszy
«niemoralny, rozpustny, wyuzdany»

Człowiek rozwiązły.

Rozwiązły tryb życia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • rozwiązły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozwiązływiąźli || rzad. rozwiązływięźli, rozwiązływiąźlejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} nieprzestrzegający zasad moralnych dotyczących życia seksualnego; rozpustny, rozpasany, wyuzdany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdzieś panują… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpustny — rozpustnyni 1. przestarz. «oddający się rozpuście, uprawiający miłostki; rozwiązły, wyuzdany» Rozpustny młokos. 2. przestarz. «nacechowany rozpustą, będący wyrazem czyjejś rozwiązłości; niemoralny, rozwiązły, wyuzdany» Rozpustne piosenki, utwory …   Słownik języka polskiego

  • bachiczny — 1. «związany z kultem Bachusa» Motywy bachiczne w malarstwie. ∆ lit. Wiersz bachiczny «wiersz opiewający Bachusa lub wino» 2. przestarz. «hulaszczy, pijacki, rozwiązły» Uczty bachiczne …   Słownik języka polskiego

  • lekki — lekcy, lżejszy 1. «mało ważący, nieciężki» Lekka paczka, torba, walizka. Lekki jak pajęczyna, jak piórko, jak puch. Lżejszy od powietrza. ∆ Przemysł lekki «przemysł wytwarzający artykuły masowego użytku» ∆ bud. Beton lekki «beton o strukturze… …   Słownik języka polskiego

  • nieczysty — nieczystyyści 1. «niezgodny z nakazami obowiązującej w danym środowisku etyki; nieuczciwy, podejrzany; rozwiązły, nieprzyzwoity, nieskromny, bezwstydny» Nieczyste interesy, zamiary. Dorobić się majątku w nieczysty sposób. Nieczyste życie.… …   Słownik języka polskiego

  • puszczalska — pot. pogard. «o kobiecie: taka, która się puszcza, prowadzi niemoralny, rozwiązły tryb życia» Puszczalska panna. puszczalska w użyciu rzecz., pot. pogard. «kobieta puszczająca się» Zadawał się z puszczalską …   Słownik języka polskiego

  • rozpustnie — rozpustnieej przestarz. «w sposób rozpustny, rozwiązły; niemoralnie» Żyć, zachowywać się rozpustnie …   Słownik języka polskiego

  • rozwiązłość — ż V, DCMs. rozwiązłośćści, blm rzecz. od rozwiązły Rozwiązłość obyczajów. Piętnować czyjąś rozwiązłość …   Słownik języka polskiego

  • rozwiąźle — rzad. przysłów. od rozwiązły …   Słownik języka polskiego

  • nieczysty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieczystyyści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} naruszający zasady etyczne, prawne, budzący opory moralne; nieuczciwy, podejrzany, nielegalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić nieczyste… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”