równiak

równiak
m III, D. -a, N. \równiakkiem; lm M. -i
1. techn. «strug stolarski płaszczyznowy służący do wyrównywania powierzchni krótkich elementów»
2. techn. «rodzaj pilnika ręcznego o stosunkowo niewielkiej gęstości nacięć (większej niż na zdzieraku, mniejszej niż na gładziku)»
3. techn. «młot używany w blacharstwie i w kowalstwie do wyrównywania blach miedzianych»
4. B.=D.; lm DB. -ów
gw. miejska «z odcieniem uznania: dobry kompan, porządny, życzliwy człowiek; równy gość, swój chłop»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • równiak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} z uznaniem o kimś postępującym, zachowującym się jak osoba równa z innymi, niewywyższająca się; równy gość; swój chłop {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}równiak II… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • równiacha — m odm. jak ż III, CMs. równiachaasze; lm M. równiachachy, DB. równiachachów gw. miejska → równiak w zn. 4 Nasz szef to równiacha …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”