rymopis

rymopis
m IV, DB. -a, Ms. \rymopispisie; lm M. ci -owie, te \rymopissy
przestarz. dziś żart. «człowiek, który składa wiersze (rymy); podrzędny poeta»

Lichy rymopis.

Zręczny, wyborny rymopis.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”