- rynsztunek
- m III, D. \rynsztuneknku, N. \rynsztuneknkiem; lm M. \rynsztuneknki1. «wyekwipowanie i uzbrojenie żołnierza (dawniej także i konia), zbroja; dziś także ekwipunek zawodowy strażaka, marynarza itp.»
Rynsztunek bojowy.
Żołnierz w pełnym rynsztunku.
Stary żołnierz - on chce jak Czarniecki, umierając swe żegnać rynsztunki. (Mickiewicz)
2. zwykle żart. «komplet przedmiotów służących do czegoś; przybory, ozdoby»‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.