- rzednieć
- ndk III, \rzedniećeje, \rzedniećniał→ rzednąća) w zn. 1:
Miód rzednieje.
Tłuszcz rzedniejący na patelni.
b) w zn. 2:Na przedmieściu zabudowania rzedniały.
Czupryna komuś rzednieje.
Słownik języka polskiego . 2013.
Miód rzednieje.
Tłuszcz rzedniejący na patelni.
Na przedmieściu zabudowania rzedniały.
Czupryna komuś rzednieje.
Słownik języka polskiego . 2013.
rzednieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, rzedniećeje, rzedniećniał {{/stl 8}}– zrzednieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} to samo co rzednąć w zn. 1.: Masło rzednieje. Galareta zrzedniała; w zn. 2.: Las rzednieje. Krzaki zrzedniały … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzednieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rzednieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień