rzemieślnik

rzemieślnik
m III, DB. -a, N. \rzemieślnikkiem; lm M. \rzemieślnikicy, DB. -ów
1. «człowiek uprawiający rzemiosło, prowadzący warsztat rzemieślniczy»

Wykwalifikowany rzemieślnik.

2. pot. «artysta, pracownik naukowy, mający w pewnym zakresie sprawność techniczną, ale pozbawiony talentu, inwencji»

Rzemieślnik pióra, pędzla.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rzemieślnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. rzemieślnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba zajmująca się drobną wytwórczością, posiadająca warsztat rzemieślniczy; rękodzielnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biegły w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Ośrodek Wypoczynkowy Rzemieślnik — (Шклярска Поремба,Польша) Категория отеля: Адрес: ul. Górna 21, 58 580 Шкляр …   Каталог отелей

  • Diamond' s Hotel Rzemieślnik — (Закопане,Польша) Категория отеля: Адрес: Ul. Makuszyńskiego 12, 34 …   Каталог отелей

  • konsensowy — przym. od konsens Opłaty konsensowe. ∆ Majster, rzemieślnik konsensowy «majster, rzemieślnik nie należący do cechu, prowadzący zakład na mocy otrzymanego konsensu» …   Słownik języka polskiego

  • bednarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «rzemieślnik wyrabiający naczynia z klepek, z drewna» …   Słownik języka polskiego

  • blacharz — m II, DB. a; lm M. e, D. y ( ów) «rzemieślnik wyrabiający przedmioty z blachy, pokrywający dachy blachą» …   Słownik języka polskiego

  • brązownik — m III, DB. a, N. brązownikkiem; lm M. brązownikicy, DB. ów «rzemieślnik wykonujący odlewy, przedmioty z brązu» przen. «krytyk literacki, biograf idealizujący opisywane postacie» …   Słownik języka polskiego

  • ceramik — m III, DB. a, N. ceramikkiem; lm M. ceramikicy, DB. ów «artysta zajmujący się ceramiką; specjalista (rzemieślnik, technik, inżynier) w dziedzinie ceramiki» …   Słownik języka polskiego

  • chałupnik — m III, DB. a, N. chałupnikkiem; lm M. chałupnikicy, DB. ów 1. «rzemieślnik zatrudniony w chałupnictwie» Praca spółdzielczych chałupników. 2. hist. «dawniej: chłop bezrolny posiadający tylko chałupę z obejściem i ogrodem, niegdyś obowiązany… …   Słownik języka polskiego

  • cholewkarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «rzemieślnik lub robotnik w fabryce, wyrabiający cholewki do obuwia; kamasznik» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”