rzępoła

m a. ż odm. jak ż IV, CMs. \rzępołaole; lm MB. \rzępołaoły, D. \rzępołaoł (także DB. \rzępołałów - tylko o mężczyznach)

lekcew. «ten, kto rzępoli, gra brzydko, nieumiejętnie na jakimś instrumencie; marny grajek»

Słychać brzdąkanie jakiegoś rzępoły.