- samokrytycyzm
- m IV, D. -u, Ms. \samokrytycyzmzmie, blm«zdolność do obiektywnej oceny samego siebie; krytycyzm w stosunku do samego siebie»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
samokrytycyzm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. samokrytycyzmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} umiejętność krytycznej i obiektywnej oceny własnej osoby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytknąć komuś brak samokrytycyzmu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bębenek — Podbijać komuś bębenka «zachęcać kogoś pochlebstwami do czegoś»: Czesław Miłosz, przyjaciel wierny, lecz nie unikający mówienia wprost nawet prawd nieprzyjemnych, usiłował przestrzegać pisarza /J. Andrzejewskiego/ przed zatraceniem zdolności… … Słownik frazeologiczny
autokrytycyzm — m IV, D. u, Ms. autokrytycyzmzmie, blm «krytycyzm w stosunku do samego siebie; samokrytycyzm» Kogoś cechuje autokrytycyzm … Słownik języka polskiego