- schyłkowiec
- m II, DB. \schyłkowiecwca; lm M. \schyłkowiecwcy, DB. \schyłkowiecwcówksiążk. «reprezentant poglądów kończącej się epoki kulturalnej; artysta tworzący u schyłku jakiejś epoki; dekadent»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
dekadent — m IV, DB. a, Ms. dekadentncie; lm M. dekadentnci, DB. ów «przedstawiciel dekadentyzmu; schyłkowiec» ‹fr.› … Słownik języka polskiego