- sekrecik
- m III, D. -u, N. \sekrecikkiem; lm M. -izdr. od sekret (zwykle w zn. 1)
Dziecinne, miłosne, niewinne sekreciki.
Szeptać sekreciki na ucho.
Słownik języka polskiego . 2013.
Dziecinne, miłosne, niewinne sekreciki.
Szeptać sekreciki na ucho.
Słownik języka polskiego . 2013.
sekrecik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. sekret, najczęściej w zn. 1.: Maleńkie sekreciki. Sekreciki dziewczynek. Mieć swoje sekreciki. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień