Nałożyć sekwestr.
Obłożyć mienie sekwestrem.
Słownik języka polskiego . 2013.
sekwestr — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sekwestrtrze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekazanie majątku lub rzeczy spornej do przechowania osobie trzeciej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez sąd : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
секвестр — род. п. а конфискация, ограничение пользования , начиная с Петра I (Смирнов 272). Через польск. sekwestr из лат. sequestrum передача спорного дела третьему лицу от sequester посредник , первонач. сопутствующий, находящийся рядом : sequor следую… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
sekwestrować — ndk a. dk IV, sekwestrowaćruję, sekwestrowaćrujesz, sekwestrowaćruj, sekwestrowaćował, sekwestrowaćowany praw. «nakładać, nałożyć sekwestr, przeprowadzać, przeprowadzić sekwestrację» … Słownik języka polskiego
