sensomotoryka

ż III, CMs. \sensomotorykayce, blm

psych. «dziedzina czynności zmysłowo-ruchowych oraz uzdolnień do takich czynności, zależna od powiązania nerwów sensorycznych z motorycznymi w odpowiednich komórkach rdzenia kręgowego i podkorowych centrów mózgu»

‹łac.›