sercowy

sercowy
\sercowywi
1. «dotyczący serca jako narządu w żywym organizmie»

Mięsień sercowy.

Choroba sercowa.

Atak sercowy.

2. pot. «uczuciowy, miłosny»

Tajemnica sercowa.

Zawód sercowy.

Sprawy sercowe.

3. pot. «mający wadę, chorobę serca»

Oszczędzali go w pracy, bo był sercowy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • sercowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, sercowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do serca jako organu w układzie krążenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mięsień sercowy. Ból sercowy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sercowy — Kłopoty sercowe zob. kłopot. Sprawy sercowe zob. sprawa 6 …   Słownik frazeologiczny

  • atak — m III, D. u, N. atakkiem; lm M. i 1. «gwałtowne uderzenie na nieprzyjaciela; natarcie» Atak bombowy, lotniczy. Atak frontalny. Atak czołgów. Atak na bagnety. Przejść, przystąpić, ruszyć do ataku. Przypuścić atak na coś, do czegoś …   Słownik języka polskiego

  • elektrokardiografia — ż I, DCMs. elektrokardiografiafii, blm med. «metoda badania pracy serca za pomocą elektrokardiografu, polegająca na rejestrowaniu w formie wykresu prądów czynnościowych, wytwarzanych przez mięsień sercowy» …   Słownik języka polskiego

  • mięsień — m I, D. mięśnia; lm M. mięśnie, D. mięśni «narząd ruchu u człowieka i zwierząt, zbudowany z tkanki mięśniowej, mający zdolność kurczenia się; może mieć różne kształty i może spełniać czynności o różnym charakterze; muskuł» Mięśnie długie, krótkie …   Słownik języka polskiego

  • nasierdzie — n I; lm D. nasierdziedzi anat. «błona surowicza pokrywająca z zewnątrz mięsień sercowy; blaszka trzewna osierdzia» …   Słownik języka polskiego

  • rozrusznik — m III, D. a, N. rozrusznikkiem; lm M. i 1. «urządzenie do uruchamiania (rozruchu) tłokowego silnika spalinowego; starter» Rozrusznik pneumatyczny, elektryczny, bezwładnościowy. Dźwignia rozrusznika. ∆ med. Rozrusznik serca «aparat wytwarzający… …   Słownik języka polskiego

  • udar — m IV, D. u, Ms. udararze; lm M. y 1. techn. «uderzenie (zwykle mechaniczne)» Udary hydrauliczne. 2. przestarz. «porażenie» dziś tylko w terminach specjalnych ∆ med. Udar mózgu a. mózgowy «nagłe przerwanie dopływu krwi tętniczej do pewnego obszaru …   Słownik języka polskiego

  • zawód — m IV, D. zawódwodu, Ms. zawódwodzie; lm M. zawódwody 1. «umiejętność wykonywania pracy w danej dziedzinie; fachowe, stałe wykonywanie jakiejś pracy w celach zarobkowych; fach, specjalność» Ciekawy, dobry zawód. Trudny, popłatny zawód. Zawód… …   Słownik języka polskiego

  • niedorozwinięty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedorozwiniętyęci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, którego rozwój umysłowy jest wyraźnie opóźniony lub zahamowany; upośledzony psychicznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szkoła dla… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”