- siekaniec
- m II, D. \siekaniecańca; lm M. \siekaniecańce, D. \siekaniecańców1. zwykle w lm «ziarna ołowiu z drobno posiekanego drutu ołowianego, używane dawniej zamiast śrutu jako pociski nabojów»
Nabić siekańcami strzelbę, dubeltówkę.
2. zwykle w lm, num. «fragmenty monet, ozdób lub bryłek srebrnych, używane we wczesnym średniowieczu jako środki płatnicze»
Słownik języka polskiego . 2013.