- siepacz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)zwykle w lm, książk. «mordercy, bandyci działający na czyjeś polecenie, będący na czyichś usługach; kaci, oprawcy»
Zginął z rąk siepaczy.
Słownik języka polskiego . 2013.
siepacz
Look at other dictionaries:
siepacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || rzad. ów, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: o oprawcy, bandycie, mordercy będącym na czyichś usługach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być zagrożonym ze strony siepaczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I a. IIIa, C. owi || u, Mc. kacie; lm M. kaci || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba zatrudniona do wykonywania wyroków śmierci, dawniej także kar cielesnych, tortur; oprawca,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
