- skamienieć
- dk III, \skamieniećeję, \skamieniećejesz, \skamieniećej, \skamieniećnia, \skamieniećeli, \skamieniećniały, \skamieniećniali«zamienić się w kamień, stać się kamieniem; stwardnieć, zakrzepnąć»
Skamieniała glina.
przen. «zdrętwieć, osłupieć, znieruchomieć; stać się odrętwiałym, nieczułym, zatwardziałym»Skamienieć z gniewu, ze zgrozy.
Serce skamieniało z bólu.
Słownik języka polskiego . 2013.