- skamłać
- ndk I, \skamłaćam, \skamłaćasz, \skamłaćają, \skamłaćaj, \skamłaćał a. IX, \skamłaćlę, \skamłaćlesz, skaml→ skamlać
Słownik języka polskiego . 2013.
skamłać
Look at other dictionaries:
skamlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, skamlaćlę || skamlaćam, skamlaćle || skamlaća, skamlaćlą || skamlaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o psie: smutno popiskiwać, żałośnie skowyczeć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skamlać — ndk I, skamlaćam, skamlaćasz, skamlaćają, skamlaćaj, skamlaćał, a. IX, skamlaćlę, skamlaćlesz, skaml 1. «o psie: piszczeć żałośnie, skowyczeć, popiskiwać» Szczeniak skamlał rozpaczliwie. 2. pot. «prosić, błagać o coś żałośnie, natrętnie;… … Słownik języka polskiego
skamlanie — n I rzecz. od skamlać … Słownik języka polskiego
skamleć — ndk IX, skamlećlę, skamlećlesz, skaml, skamlećlał → skamlać … Słownik języka polskiego
skamłanie — n I rzecz. od skamłać … Słownik języka polskiego
wyskamlać — a. wyskamłać dk I, wyskamlaćam, wyskamlaćasz, wyskamlaćają, wyskamlaćaj, wyskamlaćał, wyskamlaćany a. IX, wyskamlaćmlę, wyskamlaćmlesz, wyskamlaćskaml 1. pot. «wyrazić coś skamlaniem» Wyskamlała prośbę o pomoc. 2. pot. «uzyskać coś skamląc,… … Słownik języka polskiego
skamleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, skamlećlę, skamlećle, skaml, skamlećlał, skamlećleli, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co skamlać. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
witać się – powitać się, przywitać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} witać kogoś, będąc samemu witanym, witać jeden drugiego; wykonywać wzajemnie z kimś gesty powitania, wypowiadać przyjęte przy takiej okazji formuły itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Witać się z gośćmi. Przywitali się podaniem ręki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
