- skarb
- m IV, D. -u, Ms. \skarbbie; lm M. -y1. częściej w lm «zbiór kosztowności, rzeczy drogocennych; majątek, bogactwo»
Skarb rodzinny.
Gromadzić skarby.
◊ Za skarby świata, za żadne skarby, za skarby «w żadnym wypadku, za nic w świecie, pod żadnym warunkiem»2. «rzecz bardzo kosztowna, drogocenna»Skarby wawelskie.
przen. «osoba lub rzecz droga dla kogoś, ceniona, kochana»Taki pracownik to skarb.
∆ Mój skarbie, skarbie «pieszczotliwe zwroty do kogoś bliskiego, drogiego»3. «cenne przedmioty lub pieniądze schowane w kryjówce, szczególnie zakopane w ziemi; w znaczeniu prawnym: odnaleziona rzecz ukryta, nie ustalonego pochodzenia»Wykopać skarb.
Poszukiwacz skarbów.
4. blmprzestarz. «finanse państwowe, kasa państwowa, majątek państwa; instytucja rządząca majątkiem państwa»dziś żywe tylko w wyrażeniu: Skarb państwa «państwo jako osoba prawna, tj. podmiot stosunków prawnych, reprezentujący tę część własności państwowej, która nie pozostaje pod zarządem innych państwowych osób prawnych»
Słownik języka polskiego . 2013.