brylancik

brylancik
m III, D. -a, N. \brylancikkiem; lm M. -i
zdr. od brylant (tylko w zn. 1)

Broszka z szafirem otoczonym brylancikami.

Zegarek ozdobiony brylancikami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • brylancik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. brylant w zn. 1.: Pierścionek z brylancikiem. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Nyctemera — Nyctemera …   Wikipédia en Français

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”