- brylancik
- m III, D. -a, N. \brylancikkiem; lm M. -izdr. od brylant (tylko w zn. 1)
Broszka z szafirem otoczonym brylancikami.
Zegarek ozdobiony brylancikami.
Słownik języka polskiego . 2013.
Broszka z szafirem otoczonym brylancikami.
Zegarek ozdobiony brylancikami.
Słownik języka polskiego . 2013.