- skoczek
- m III, DB. \skoczekczka, N. \skoczekczkiem1. lm M. \skoczekczkowie, DB. \skoczekczków«ten, kto skacze, uprawia skoki, sportowiec specjalizujący się w skokach, np. w dal, wzwyż, na nartach, ze spadochronem; dawniej także: akrobata»
Skoczek narciarski.
Skoczek wzwyż, w dal.
Skoczek do wody.
∆ Skoczek spadochronowy «żołnierz wojsk powietrznodesantowych lub sportowiec uprawiający skoki ze spadochronem»2. lm MB. \skoczekczkisport. «figura szachowa w kształcie głowy konia, którą można przesuwać o trzy pola po linii tworzącej kąt prosty»3. lm MB. \skoczekczkizool. «pluskwiak równoskrzydły z rodziny o tej samej nazwie, skaczący, roślinożerny, występujący w wielu gatunkach, niektóre z nich są szkodnikami drzew owocowych i roślin uprawnych; w lm rodzina tych pluskwiaków (Jassidae)»4. lm MB. \skoczekczkizool. skoczki «Dipodidae, rodzina ssaków obejmująca kilkadziesiąt gatunków drobnych gryzoni, poruszających się skokami na tylnych kończynach (znacznie dłuższych od przednich), żywiących się pokarmem roślinnym, zamieszkujących gromadnie stepy, półpustynie i pustynie, głównie północnej Afryki i Azji; najbardziej znanym gatunkiem jest skoczek egipski»
Słownik języka polskiego . 2013.