skomplikować

skomplikować
dk IV, \skomplikowaćkuję, \skomplikowaćkujesz, \skomplikowaćkuj, \skomplikowaćował, \skomplikowaćowany
«wprowadzić dodatkowe trudności, stać się powodem jakiejś komplikacji, uczynić złożonym; pogmatwać, powikłać»

Skomplikować sprawę nieprzemyślanym czynem.

Deszcz skomplikował nam powrót ze spaceru.

Skomplikować projekt wprowadzeniem dodatkowych elementów.

skomplikować się «ulec komplikacjom, stać się bardziej złożonym; powikłać się, zagmatwać się»

Sprawa się skomplikowała.

Sytuacja w domu się skomplikowała po przyjeździe teściowej.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • skomplikować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. komplikować (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • komplikować się – skomplikować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} gmatwać się, wikłać się, ulegać komplikacjom; napotykać trudności :{{/stl 33}}{{stl 10}}Budowa szkoły się komplikuje. Sprawa wyjazdu się skomplikowała. Leczenie farmakologiczne komplikuje się. <fr.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • komplikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, komplikowaćkuję, komplikowaćkuje, komplikowaćany {{/stl 8}}– skomplikować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrudniać coś, wprowadzać dodatkowe trudności;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawiązać — 1. Mieć zawiązane usta «nie móc nic powiedzieć, zwykle z powodu danej komuś obietnicy»: Powiem ci wszystko w odpowiednim czasie, teraz mam zawiązane usta (...). Roz tel 1998. 2. Zawiązać komuś los, świat, życie «skomplikować komuś życie,… …   Słownik frazeologiczny

  • skomplikowany — imiesł. bierny czas. skomplikować (p.) skomplikowany w użyciu przym. «trudny do rozwiązania, rozwikłania, niezbyt zrozumiały; zawiły, nieprosty» Skomplikowana problematyka utworu. Skomplikowany wzór chemiczny. Skomplikowane zadanie matematyczne.… …   Słownik języka polskiego

  • zawikłać — dk I, zawikłaćam, zawikłaćasz, zawikłaćają, zawikłaćaj, zawikłaćał, zawikłaćany «uczynić trudnym do rozwiązania, do załatwienia; skomplikować, zagmatwać, zaciemnić» Zawikłać interesy, sprawy. Zawikłana historia. zawikłać się «zostać uwikłanym,… …   Słownik języka polskiego

  • pojebać — 1) Tracić rozum; zwariować lub dostać obsesji Eng. To lose mental fitness; to become insane or eccentric 2) Uczynić coś niejasnym, zwłaszcza celowo; zagmatwać, skomplikować, lub skłamać Eng. To make something unclear; to confuse, complicate, or… …   Słownik Polskiego slangu

  • popieprzyć — 1) Tracić rozum; zwariować lub dostać obsesji Eng. To lose mental fitness; to become insane or eccentric 2) Uczynić coś niejasnym, zwłaszcza celowo; zagmatwać, skomplikować, lub skłamać Eng. To make something unclear; to confuse, complicate, or… …   Słownik Polskiego slangu

  • popierdolić — 1) Tracić rozum; zwariować lub dostać obsesji Eng. To lose mental fitness; to become insane or eccentric 2) Uczynić coś niejasnym, zwłaszcza celowo; zagmatwać, skomplikować, lub skłamać Eng. To make something unclear; to confuse, complicate, or… …   Słownik Polskiego slangu

  • popierdzielić — 1) Tracić rozum; zwariować lub dostać obsesji Eng. To lose mental fitness; to become insane or eccentric 2) Uczynić coś niejasnym, zwłaszcza celowo; zagmatwać, skomplikować, lub skłamać Eng. To make something unclear; to confuse, complicate, or… …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”