skraj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} krańcowa, najodleglejsza od środka część powierzchni; krawędź, brzeg, kraniec, koniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skraj pola, miasta, lasu. Usiąść na skraju krzesła.{{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skraj — Balansować na skraju przepaści zob. I przepaść 1. Być, stać, znaleźć się na skraju przepaści zob. I przepaść 2. Iść, uciec itp. na skraj świata zob. świat 9. Ktoś poszedłby, pójdzie za kimś na skraj świata zob. świat 16 … Słownik frazeologiczny
skraj — adj ( t, a) VARD förskräckt, rädd … Clue 9 Svensk Ordbok
bȅskrāj — m ono što je prostorno neograničeno ⃞ {{001f}}(ide, ode) u ∼ pejor. proteže se preko svake mjere, previše dugo traje, dosađuje trajanjem … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Nowa Aleksandria — This article is about the album by Siekiera. For the town in Poland, see Puławy. Nowa Aleksandria Studio album by Siekiera … Wikipedia
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
bȅskrājan — bȅskrāj|an prid. 〈odr. jnī〉 1. {{001f}}a. {{001f}}{{c=1}}v. {{ref}}beskonačan{{/ref}} [∼ni niz (čega)] b. {{001f}}vrlo velik, ogroman, nesaglediv 2. {{001f}}bezbrojan, mnogobrojan ∆ {{001f}}∼ni zavrtanj tehn. posebna vrsta zupčanika u obliku… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
pójść — Alkohol (wino, wódka itp.) poszedł komuś do głowy, w nogi zob. iść 1. Bomba poszła w górę zob. bomba 3. Cała para poszła w gwizdek zob. cały 1. Coś komuś poszło jak po maśle, jak z płatka, jak po mydle zob. iść 4. Coś (nie) poszło komuś na… … Słownik frazeologiczny
uciec — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny