Skromnie się zachowywać.
Skromnie spuściła oczy.
Skromnie dziękował za słowa uznania.
Skromnie się odżywiać, ubierać.
Skromnie mieszkać.
Skromnie wydana książka.
Skromnie kogoś wynagrodzić.
Skromnie reprezentowana delegacja.
Słownik języka polskiego . 2013.
skromnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., skromnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. skromny: Skromnie wyglądająca dziewczyna. Skromnie przygotowana uroczystość. Skromnie prosperująca firma. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubogo — ubożej 1. «w sposób świadczący o ubóstwie; skromnie, nędznie, biednie» Ubogo ubrany. Człowiek wyglądający ubogo. Mieszkać, żyć ubogo. □ Choć ubogo, ale chędogo. 2. «skromnie, nieefektownie, nikle; bez polotu, bez fantazji» Książka ubogo… … Słownik języka polskiego
fanfara — 1. Coś odbyło się bez fanfar «coś odbyło się skromnie, po cichu, bez rozgłosu»: Wyjątkowo (...) Międzynarodowy Dzień Kobiet „odbył się bez fanfar; nie było nawoływań do gremialnego wręczania kwiatów, głośnych zachwytów nad macierzyństwem” (...).… … Słownik frazeologiczny
koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
zmiętoszony — pot. Zmiętoszona, zmięta cera, twarz «cera, twarz szara, nieświeża, zwykle na skutek zmęczenia»: (...) służąca otworzyła nam drzwi i weszliśmy obaj – profesor jakoś skromnie, bez zwykłej wyższości, ja z twarzą jak ścierka, zmiętoszoną, bladą,… … Słownik frazeologiczny
altannik — m III, DB. a, N. altannikkiem; lm M. i «ptak z rodziny o tej samej nazwie, obejmującej gatunki niewielkie, skromnie ubarwione, budujące w porze godowej kunsztowne altanki ozdobione barwnymi przedmiotami, służące jako miejsce zalotów; występują w… … Słownik języka polskiego
biednie — biednieej «w sposób świadczący o biedzie; skromnie, nędznie, ubogo» Człowiek biednie ubrany. Biednie umeblowane mieszkanie. Żyć biednie … Słownik języka polskiego
chudo — chudziej 1. «szczupło, mizernie» Wyglądać chudo. przen. «skąpo, mało; biednie, skromnie» Żyć chudo. U kogoś chudo w domu, w kasie, w kieszeni. 2. «bez tłuszczu; nietłusto» Gotować chudo … Słownik języka polskiego
cicho — ciszej «nie czyniąc hałasu, nie wydając głosu, dźwięku; w sposób ledwie słyszalny, niegłośno» Sprawować się cicho. Chodzić cicho jak kot. Mówić jak najciszej. W domu było cicho. Maszyna cicho pisząca. ∆ Cicho! Cicho, sza! «wykrzyknienie… … Słownik języka polskiego
