skrzyp

skrzyp
m IV, D. -u, Ms. \skrzyppie; lm M. -y
1. «odgłos powstający wskutek tarcia, uginania się, ścierania się itp. twardych i zwykle suchych (nie naoliwionych) powierzchni; skrzypienie»

Skrzyp otwieranych drzwi.

Skrzyp pióra po papierze.

2. ndm
«wyraz naśladujący odgłos skrzypienia czegoś»

Drzwi skrzyp, skrzyp - ktoś wszedł.

3. bot. «Equisetum, roślina zielna z klasy o tej samej nazwie, mająca łodygę o budowie członowej, wewnątrz pustą, z której węzłów okółkowo wyrastają drobne liście łuskowate lub szydlaste; rozmnaża się przez zarodniki; występuje w dwudziestu pięciu gatunkach współczesnych - z których jeden (skrzyp polny) jest rośliną leczniczą, i licznych kopalnych (np. drzewiaste kalamity); w lm klasa tych roślin, skrzypowe»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • skrzyp — I {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 7}} wyraz oddający odgłos skrzypienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wieko od kufra skrzyp, skrzyp. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}skrzyp II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrzypieć — ndk VIIa, skrzypiećpię, skrzypiećpisz, skrzyp, skrzypiećpiał, skrzypiećpieli skrzypnąć dk Va, skrzypiećnę, skrzypiećniesz, skrzypiećnij, skrzypiećnął, skrzypiećnęli, skrzypiećnąwszy «wydawać skrzyp lub powodować wydawanie charakterystycznego… …   Słownik języka polskiego

  • скрип — род. п. а, скрипеть, скриплю, укр. скрипiти, блр. скрыпаць, др. русск. скрипати, болг. скрипя (Младенов 586), сербохорв. шкрипати, шкри̑па̑м, словен. škripati, škripam, чеш. skřipati, слвц. škriраt᾽, škriрiеt᾽, польск. skrzyp, skrzypac, в. луж.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Equisetum pratense —   Meadow Horsetail Equisetum pratense …   Wikipedia Español

  • ramienica — ż II, DCMs. ramienicacy; lm D. ramienicaic 1. «Chara, glon słodkowodny z rzędu o tej samej nazwie, o krzaczkowatej plesze do 1 m wysokości, przypominający budową skrzyp; w Polsce występuje w płytkich jeziorach i stawach często tworząc łąki… …   Słownik języka polskiego

  • zaskrzypieć — dk VIIb, zaskrzypiećpię, zaskrzypiećpisz, zaskrzypiećskrzyp, zaskrzypiećpiał, zaskrzypiećpieli «wydać skrzyp; skrzypnąć» Drzwi zaskrzypiały. Zaskrzypiał stary fotel. przen. Jej głos zaskrzypiał nieprzyjemnie …   Słownik języka polskiego

  • skrypas — ×skrỹpas (brus. cкpып, l. skrzyp) sm. (4) tošies ar odos gabaliukas, dedamas į batus, kad girgždėtų, girgždulis: Čebatai padaryti su skrypais: kai eina, tai ir skrypuoja skryp skryp Rš. | prk.: Nuo vargų ir nelaimių galvoj skrypaĩ lygiai… …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”