skurcz

skurcz
m II, D. -u; lm M. -e, D. -ów
1. «skurczenie się, ściągnięcie się mięśni; skurczenie się tkanki żywego organizmu wskutek zmiany długości i napięcia włókien mięśniowych pod wpływem bodźców fizycznych, psychicznych, mechanicznych itp.»

Skurcze mięśniowe.

Skurcz mięśni, naczyń krwionośnych.

Skurcze serca.

Skurcze porodowe.

◊ Skurcz bólu «grymas wyrażający ból»
2. techn. «zmniejszenie się objętości, skrócenie się czegoś, np. metali, tkanin»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • skurcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skurczenie się mięśni, tkanki żywego organizmu z powodu ściągnięcia się włókien mięśniowych pod wpływem bodźców fizycznych,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Skórcz — Skórcz …   Deutsch Wikipedia

  • Усадка — Ц уменьшение линейных размеров и объёма материалов вследствие потери ими влаги, уплотнения, затвердевания и подобных процессов. Источник: Словарь архитектурно строительных терминов уменьшение объёма тела в результате внутренних физико химических… …   Строительный словарь

  • УСАДКА БЕТОНА — процесс уменьшения объёма бетона при его твердении; иногда приводит к образованию усадочных трещин и раковин (Болгарский язык; Български) съсъхване на бетона (Чешский язык; Čeština) smršťování betonu (Немецкий язык; Deutsch) Schwinden des Bétons… …   Строительный словарь

  • kurcz — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów «nagły, mimowolny skurcz mięśnia lub grupy mięśni z towarzyszącym mu często bólem; także gwałtowne obkurczenie przewodu lub jego ujścia zwężające lub zamykające jego światło» Kurcz w nodze. Kogoś chwycił kurcz …   Słownik języka polskiego

  • mięsień — m I, D. mięśnia; lm M. mięśnie, D. mięśni «narząd ruchu u człowieka i zwierząt, zbudowany z tkanki mięśniowej, mający zdolność kurczenia się; może mieć różne kształty i może spełniać czynności o różnym charakterze; muskuł» Mięśnie długie, krótkie …   Słownik języka polskiego

  • pochwica — ż III, DCMs. pochwicacy, blm med. «bolesny skurcz mięśni okolicy sromu i krocza przy próbie stosunku płciowego lub badania ginekologicznego» …   Słownik języka polskiego

  • przedzawałowy — [wym. przed zawałowy] «poprzedzający zawał (zwykle zawał serca)» Stan przedzawałowy. Przedzawałowy skurcz serca …   Słownik języka polskiego

  • przewodzenie — n I 1. rzecz. od przewodzić. 2. med. «układ przewodzący między przedsionkami i komorą serca, dzięki któremu wyzwalają się bodźce, wywołujące rytmiczny skurcz włókien mięśniowych przedsionka i komory» …   Słownik języka polskiego

  • ruchowy — «mający związek z ruchem, wywołujący ruch; polegający na ruchu» Zdolności ruchowe. Aktywność ruchowa. ∆ Gry, zabawy ruchowe «gry, zabawy odbywające się zwykle na świeżym powietrzu, wymagające dużo ruchu» ∆ anat. Nerwy ruchowe «włókna ruchowe… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”