Skwitować kogoś z długu.
Skwitować rodzinę z ojcowizny.
Skwitować coś śmiechem.
Ukłonem skwitował pochwały.
Słownik języka polskiego . 2013.
skwitować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kwitować II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
atsikvityti — ×atsikvìtyti (l. skwitować się) intr., tr. užbaigti, susitvarkyti su kuo: Sugrambiau liudytojų ir atsikvìtijau su neprieteliais Dr. | Atsikvìtijo savo paną, galės kitas vilioti Šts. kvitytis; atsikvityti … Dictionary of the Lithuanian Language
kwitować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kwitowaćtuję, kwitowaćtuje, kwitowaćany {{/stl 8}}– pokwitować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} potwierdzać pisemnie otrzymanie czegoś, podpisując kwit : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę pokwitować odbiór … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trafiać – trafić w dziesiątkę — {{/stl 13}}{{stl 7}} celnie coś skwitować, zinterpretować; wpaść na udany pomysł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Firma trafiła w dziesiątkę ze swoimi wyrobami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
