- słabiutki
- \słabiutkitcyforma zdr. o odcieniu intensywnym od słaby (zwykle w zn. 1, 3, 5)a) w zn. 1:
Urodził się słabiutki.
Był już słabiutki, ledwie oddychał.
b) w zn. 3:Słabiutki dźwięk.
Słabiutkie światło.
Słabiutkie wino.
c) w zn. 5:Słabiutki uczeń.
Słabiutka forma zawodnika.
Słownik języka polskiego . 2013.