- sława
- ż IV, CMs. \sławawie1. blm«wielki rozgłos zdobyty talentem, wielkimi czynami, zasługami itp.»
Wiekopomna sława.
Pianista, lekarz światowej sławy.
Zdobyć, zyskać sławę, okryć się sławą.
◊ Mieć, zyskać sobie sławę kogoś (czegoś), jako ktoś «słynąć z czegoś, jako ktoś, coś; dać się poznać w jakiejś dziedzinie, z jakiegoś powodu»◊ podn. Sława komuś, czemuś «zwrot będący wyrazem uznania dla kogoś, pochwałą czegoś; niech ktoś (coś) słynie, niech będzie sławny»2. blm«opinia, reputacja, zwłaszcza dobra»Bronić czyjejś sławy.
Szarpać czyjąś sławę.
Coś ma dobrą, złą sławę.
Coś cieszy się dobrą, złą sławą.
3. lm M. \sławay, D. sławpot. «sławny człowiek, sławna postać»To sława w dziedzinie medycyny.
Słownik języka polskiego . 2013.