słodycz

ż VI, DCMs. -y; lm M. -e, D. -y

1. blm

«słodki smak»

Słodycz cukru, miodu.

Poczuć słodycz w ustach.

przen.

a) blm

«dobroć, łagodność; delikatność, czułość»

Słodycz charakteru.

Obejście, spojrzenie pełne słodyczy.

Patrzeć na kogoś, postępować z kimś ze słodyczą.

b) «to, co sprawia przyjemność; błogość, rozkosz»

Słodycz wiosennego poranka.

Słodycze życia rodzinnego.

Serce przepełnione słodyczą.

Słodycz przepełnia kogoś.

2. blm

«coś słodkiego, zwłaszcza nektar kwiatów»

Pszczoły wysysają słodycz z kwiatów.

3. tylko w lm «wyroby cukiernicze trwałe - cukierki, wyroby czekoladowe, żelowe, chałwa, pieczywo cukiernicze (np. herbatniki, wafle) itp.»

Sklep ze słodyczami.

Przepadać za słodyczami.

Objadać się słodyczami.