- brzemienny
- \brzemiennynniksiążk. «obciążony, naładowany czym; ciężki»
Wozy brzemienne zbożem.
∆ Kobieta brzemienna «kobieta ciężarna (w ciąży)»◊ Atmosfera, chwila, epoka itp. brzemienna w co (np. w wypadki, wydarzenia), rzad. czym (np. klęskami) «atmosfera, chwila, epoka itp., w której występują lub mogą mieć miejsce jakieś fakty, wydarzenia»◊ Fakt, wypadek, zdarzenie itp. brzemienne w co (np. w skutki) «fakt, wypadek, zdarzenie itp. powodujące lub mogące powodować jakieś następstwa, skutki»
Słownik języka polskiego . 2013.