smoktać

smoktać
dk I, \smoktaćam, \smoktaćasz, \smoktaćają, \smoktaćaj, \smoktaćał, \smoktaćany a. IX, \smoktaćkczę, \smoktaćkczesz, smokcz
1. przestarz. «pić, jeść coś, wydając cmoktanie; ssać coś cmokając; cmoktać»

Smoktać cukierek.

2. przestarz. «całować głośno cmokając»

Smoktał wszystkie panie po rękach.

smoktać się przestarz. «całować wzajemnie jeden drugiego; obcałowywać się»

Ciągle się smoktali.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • смоктать — смокчу сосать, высасывать , калужск., орл., смокотать – то же, южн., зап., вологодск. (Даль), укр. смоктати, кчу сосать, жадно пить , блр. смоктаць вытягивать мозг из кости со звуком; сосать , польск. smoktac чмокать , smoknąc – то же, сmоkаc,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • smoktanie — ↨ smoktanie się n I rzecz. od smoktać (się) …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”