- brzydactwo
- n III, Ms. \brzydactwowie; lm D. \brzydactwoactw«coś brzydkiego; ktoś brzydki»
Ten obraz to okropne brzydactwo.
Straszne z niego brzydactwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
brzydactwo
Look at other dictionaries:
brzydactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. brzydactwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś lub coś niepodobającego się, wywołującego negatywne odczucia estetyczne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tyle pięknych dziewczyn, a on musiał się ożenić z takim brzydactwem! Jak można… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brzydota — ż IV, CMs. brzydotaocie 1. blm «przeciwieństwo piękna, zespół cech takich jak dysproporcja kształtów, dysharmonia barw, dźwięków, który sprawia, że coś się nie podoba, jest brzydkie; cecha tego, co jest brzydkie, bycie brzydkim» Odrażająca,… … Słownik języka polskiego
brzydota — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. brzydotaocie {{/stl 8}}{{stl 7}} obiekt fizyczny lub coś abstrakcyjnego, wywołującego negatywne odczucia estetyczne; brzydactwo, obrzydlistwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdejmij ze ściany tę brzydotę. Nasłuchać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
