- brzydko
- \brzydkoydziejprzysłów. od brzydkia) w zn. 1:
Brzydko pisać, rysować.
Brzydko na dworze.
b) w zn. 2:Bardzo brzydko postąpił.
Brzydko się zachowujesz.
c) w zn. 3:Brzydko się wyrażać.
Słownik języka polskiego . 2013.
brzydko
Look at other dictionaries:
brzydko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., brzydziej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. brzydki w zn. 1: Brzydko się ubierać. Brzydko jeść, pisać. Brzydko urządzone mieszkanie; w zn. 2.: Brzydko o kimś mówić. Zachowywać się brzydko. Kto cię nauczył tak brzydko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podjeżdżać — brzydko pachnieć … Słownik gwary warszawskiej
jeść — 1. pot. Czym, z czym to się je? «jak należy z tym postępować, jak sobie z tym poradzić, co to jest»: Nie jestem już dziewicą, nie bój się, wiem czym to się je (...). J. Kaczmarski, Plaża. 2. Jeść jak kurczę, jak ptaszek, jak wróbelek «nie mieć… … Słownik frazeologiczny
kura — 1. pot. Bazgrać, gryzmolić, pisać jak kura pazurem «pisać brzydko, koślawo, niewyraźnie»: (...) lubiłam je za wszystko, nawet za to, że pisały jak kura pazurem albo żuły balonową gumę, wypuszczając ogromne bąble między wargami. E. Nowacka, Może.… … Słownik frazeologiczny
ludzie — 1. Będą z kogoś ludzie a) «ktoś się stanie porządnym człowiekiem»: Nie zbłądziłeś? – spytał. – Owszem, ale uratowała mnie Hatora. – Nie łże – będą z niego ludzie! – rzekł Pantera. M. Rodziewiczówna, Lato. b) «ktoś zdobędzie wykształcenie, wysokie … Słownik frazeologiczny
zmiętoszony — pot. Zmiętoszona, zmięta cera, twarz «cera, twarz szara, nieświeża, zwykle na skutek zmęczenia»: (...) służąca otworzyła nam drzwi i weszliśmy obaj – profesor jakoś skromnie, bez zwykłej wyższości, ja z twarzą jak ścierka, zmiętoszoną, bladą,… … Słownik frazeologiczny
bazgrać — ndk IX, bazgraćgrzę, bazgraćgrze, bazgrz a. bazgraj, bazgraćał, bazgraćany «pisać niestarannie, niewyraźnie; nieudolnie rysować, malować, kreślić jakieś zygzaki; gryzmolić» Bazgrać po papierze, w zeszycie. ◊ Bazgrać jak kura pazurem «pisać bardzo … Słownik języka polskiego
beczeć — ndk VIIb, beczećczę, beczećczysz, beczećbecz, beczećczał beknąć dk Va, beczećnę, beczećniesz, beczećnij, beczećnął, beczećnęła, beczećnęli 1. «o owcy lub kozie: wydawać głos» przen. zwykle ndk a) «brzydko śpiewać» b) «o niektórych instrumentach:… … Słownik języka polskiego
fe — ndm «wykrzyknik wyrażający niezadowolenie, naganę, obrzydzenie, oznaczający mniej więcej tyle co: wstyd! wstydź się! brzydko» A fe! Fe, nieładnie! … Słownik języka polskiego
gryzmolić — ndk VIa, gryzmolićlę, gryzmolićlisz, gryzmolićol, gryzmolićlił, gryzmolićlony «pisać niestarannie, niewyraźnie, brzydko; nieudolnie rysować, kreślić jakieś zygzaki; bazgrać» Gryzmolisz jak kura pazurem. przen. «pisać liche utwory literackie»… … Słownik języka polskiego
