- spartaczyć
- dk VIb, \spartaczyćczę, \spartaczyćczysz, \spartaczyćacz, \spartaczyćczył, \spartaczyćczonypot. «zrobić coś źle, nieudolnie, byle jak, po partacku»
Spartaczyć robotę.
Krawcowa spartaczyła sukienkę.
Słownik języka polskiego . 2013.
Spartaczyć robotę.
Krawcowa spartaczyła sukienkę.
Słownik języka polskiego . 2013.
spartaczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}partaczyć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pochrzanić — dk VIa, pochrzanićnię, pochrzanićnisz, pochrzanićchrzań, pochrzanićnił, pochrzanićniony posp. «zrobić coś źle, nieudolnie; zepsuć, spartaczyć» … Słownik języka polskiego
schrzanić — dk VIa, schrzanićnię, schrzanićnisz, schrzań, schrzanićnił, schrzanićniony schrzaniać ndk I, schrzanićam, schrzanićasz, schrzanićają, schrzanićaj, schrzanićał 1. tylko dk, posp. «zrobić coś źle, byle jak, nieudolnie; spartaczyć» Ale schrzanili… … Słownik języka polskiego
sfuszerować — dk IV, sfuszerowaćruję, sfuszerowaćrujesz, sfuszerowaćruj, sfuszerowaćował, sfuszerowaćowany pot. «wykonać coś niefachowo, źle, jak fuszer; sknocić, spartaczyć» Sfuszerować robotę. Sfuszerowany remont … Słownik języka polskiego
spartolić — dk VIa, spartolićlę, spartolićlisz, spartolićtol, spartolićlił, spartolićlony posp. → spartaczyć … Słownik języka polskiego
spaskudzić — dk VIa, spaskudzićdzę, spaskudzićdzisz, spaskudzićudź, spaskudzićdził, spaskudzićdzony pot. «zrobić coś źle, niedbale, nieudolnie; spartaczyć» Spaskudzić robotę. Spaskudzić remont mieszkania … Słownik języka polskiego
spatałaszyć — dk VIb, spatałaszyćszę, spatałaszyćszysz, spatałaszyćasz, spatałaszyćszył, spatałaszyćszony pot. «zrobić coś źle, nieumiejętnie, niefachowo, jak patałach; popsuć, spartaczyć, sknocić» Spatałaszyć malowanie ścian … Słownik języka polskiego
spieprzyć — dk VIb, spieprzyćrzę, spieprzyćrzysz, spieprz, spieprzyćrzył, spieprzyćrzony spieprzać ndk I, spieprzyćam, spieprzyćasz, spieprzyćają, spieprzyćaj, spieprzyćał 1. tylko dk, wulg. «zrobić coś źle, byle jak, nieudolnie; spartaczyć, schrzanić»… … Słownik języka polskiego
spierdolić — dk VIa, spierdolićlę, spierdolićlisz, spierdolićol, spierdolićlił, spierdolićlony spierdalać ndk I, spierdolićam, spierdolićasz, spierdolićają, spierdolićaj, spierdolićał 1. tylko dk, wulg. «zrobić coś źle, byle jak, nieudolnie; spartaczyć»… … Słownik języka polskiego
partaczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, partaczyćczę, partaczyćczy, partaczyćczony {{/stl 8}}– spartaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonywać jakąś pracę źle, niedbale, niedokładnie, niefachowo, byle jak : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień