- spęcznieć
- dk III, \spęczniećeję, \spęczniećejesz, \spęczniećej, \spęczniećniał, \spęczniećeli, \spęczniećniały, \spęczniećniali«stać się grubszym; nabrzmieć»
Brzuch komuś spęczniał.
Żyły komuś spęczniały.
Słownik języka polskiego . 2013.
spęcznieć
Look at other dictionaries:
spęcznieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pęcznieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pęcznieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, pęczniećeję, pęczniećeje, pęczniećniał, pęczniećnieli {{/stl 8}}– napęcznieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa{{/stl 8}}, spęcznieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
