- spękać
- dk I, \spękaćka, \spękaćałrzad. «popękać, potrzaskać»
Ziemia spękała od suszy.
Słownik języka polskiego . 2013.
spękać
Look at other dictionaries:
spękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIIa, spękaća, spękaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} pęknąć w wielu miejscach, popękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stary budynek spękał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spękanie — n I 1. rzecz. od spękać. 2. lm D. spękanieań «pęknięcie, rozpadlina» Spękania skał. Spękania na pniu drzewa … Słownik języka polskiego
spękanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. m III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. spękać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}spękanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. m III, lm D. spękanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} o jednym z wielu miejsc, w którym coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
