- spolszczeć
- dk III, \spolszczećeję, \spolszczećejesz, \spolszczećej, \spolszczećczał, \spolszczećczeli«stać się Polakiem, nabrać cech polskich, spolonizować się, spolszczyć się»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
spolszczenie — n I 1. rzecz. od spolszczeć, spolszczyć. 2. lm D. spolszczenieeń rzad. «to, co zostało spolszczone; przekład na język polski» … Słownik języka polskiego