spolszczeć

spolszczeć
dk III, \spolszczećeję, \spolszczećejesz, \spolszczećej, \spolszczećczał, \spolszczećczeli
«stać się Polakiem, nabrać cech polskich, spolonizować się, spolszczyć się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • spolszczenie — n I 1. rzecz. od spolszczeć, spolszczyć. 2. lm D. spolszczenieeń rzad. «to, co zostało spolszczone; przekład na język polski» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”