- spółkować
- ndk IV, \spółkowaćkuję, \spółkowaćkujesz, \spółkowaćkuj, \spółkowaćował«mieć stosunek płciowy»
Słownik języka polskiego . 2013.
spółkować
Look at other dictionaries:
spółkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, spółkowaćkuję, spółkowaćkuje {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć stosunek seksualny; kopulować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kopulować — ndk IV, kopulowaćluje, kopulowaćował «łączyć się w akcie płciowym; spółkować» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… … Słownik języka polskiego
spółkowanie — n I rzecz. od spółkować … Słownik języka polskiego
kopulować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kopulowaćluję, kopulowaćluje {{/stl 8}}{{stl 7}} odbywać stosunek płciowy; spółkować <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
