spóźnić się

spóźnić się

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • spóźnić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}spóźniać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spóźniać się — ndk I, spóźniać sięam się, spóźniać sięasz się, spóźniać sięają się, spóźniać sięaj się, spóźniać sięał się spóźnić się dk VIa, spóźniać sięnię się, spóźniać sięnisz się, spóźniać sięnij się, spóźniać sięnił się 1. «przybywać za późno, później… …   Słownik języka polskiego

  • spóźniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spóźniać sięam się, spóźniać sięa się, spóźniać sięają się {{/stl 8}}– spóźnić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spóźniać sięnię się, spóźniać sięni się, spóźniać sięnij się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapóźnić się — dk VIa, zapóźnić sięnię się, zapóźnić sięnisz się, zapóźnić sięnij się, zapóźnić sięnił się zapóźniać się ndk I, zapóźnić sięam się, zapóźnić sięasz się, zapóźnić sięają się, zapóźnić sięaj się, zapóźnić sięał się, przestarz. «przybyć za późno,… …   Słownik języka polskiego

  • spóźnienie się — n I rzecz. od spóźnić się …   Słownik języka polskiego

  • bać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Xa, boję się, boi się, bój się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać strach, lęk; lękać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek boi się śmierci. Dziecko boi się ciemności. Dzikie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bać się — ndk, boję się, boisz się, bój się, bał się 1. «doznawać uczucia strachu, odczuwać lęk» Bać się ciemności, piorunów, kary. Bać się kogoś, czegoś jak ognia. Bać się kogoś, czegoś jak diabeł święconej wody. ◊ Bać się własnego cienia «być lękliwym,… …   Słownik języka polskiego

  • kolej — ż V, DCMs. kolejei; lm M. e, D. kolejei 1. «lądowe środki komunikacyjno transportowe składające się z pociągów posuwających się po torach szynowych; linia i urządzenia tego rodzaju komunikacji i transportu; przedsiębiorstwo zarządzające tą… …   Słownik języka polskiego

  • zaspać — dk, zaśpię, zaśpisz, zaśpij, zaspaćspał zasypiać ndk I, zaspaćam, zaspaćasz, zaspaćają, zaspaćaj, zaspaćał 1. zwykle dk «przespać oznaczony czas, nie obudzić się w porę» Zaspać i spóźnić się przez to do szkoły. 2. «przepuścić przez nieuwagę… …   Słownik języka polskiego

  • kolej — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. kolejei; lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z rodzajów transportu lądowego, obejmujący środki komunikacyjno transportowe złożone z pociągów jeżdżących po szynach; …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”