- sprzedawczyni
- ż I, DCMs. \sprzedawczynini; lm D. \sprzedawczyniyńforma ż. od sprzedawca
Sprzedawczynie w białych fartuchach.
Sprzedawczyni w sklepie spożywczym.
Słownik języka polskiego . 2013.
sprzedawczyni
Look at other dictionaries:
sprzedawczyni — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż III, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. sprzedawca: Energiczna, obrotna sprzedawczyni. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sklepowa — Sprzedawczyni sklepowa Eng. A female salesclerk … Słownik Polskiego slangu
ekspedientka — ż III, CMs. ekspedientkantce; lm D. ekspedientkatek «kobieta sprzedająca w sklepie; sprzedawczyni» … Słownik języka polskiego
kioskarka — ż III, CMs. kioskarkarce; lm D. kioskarkarek «sprzedawczyni w kiosku» … Słownik języka polskiego
przedsiębiorczy — «mający ducha inicjatywy, skory do podejmowania różnych spraw, zwłaszcza w dziedzinie przemysłu i handlu; pomysłowy, zaradny, rzutki» Przedsiębiorczy impresario. Przedsiębiorcza sprzedawczyni … Słownik języka polskiego
przeważyć — dk VIb, przeważyćżę, przeważyćżysz, przeważyćważ, przeważyćżył, przeważyćżony przeważać ndk I, przeważyćam, przeważyćasz, przeważyćają, przeważyćaj, przeważyćał, przeważyćany 1. «kolejno zważyć coś; sprawdzić ciężar czegoś, ważąc ponownie»… … Słownik języka polskiego
rezolutny — rezolutnyni «nie peszący się łatwo, umiejący sobie zręcznie poradzić w każdej sytuacji, znajdujący zawsze trafną, bystrą odpowiedź, roztropny, pewny siebie, śmiały, wygadany; właściwy człowiekowi o takich cechach» Rezolutny uczeń. Rezolutna… … Słownik języka polskiego
sprzedający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. sprzedawać (p.) sprzedający, sprzedająca w użyciu rzecz. «ten, kto sprzedaje, zajmuje się sprzedażą czegoś; sprzedawca, ekspedient; sprzedawczyni, ekspedientka» Sprzedający zachwalał towar … Słownik języka polskiego
bufetowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ia, W. bufetowawo {{/stl 8}}{{stl 7}} sprzedawczyni przy bufecie {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
domierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, domierzaćam, domierzaća, domierzaćają, domierzaćany {{/stl 8}}– domierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, domierzaćrzę, domierzaćrzy, domierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
