akceptor

akceptor
m IV, D. -a, Ms. \akceptororze; lm M. -y
1. chem. «substancja chemiczna, która ulega utlenieniu tlenem powietrza jedynie w mieszaninie z autoutleniaczem»
2. chem. «atom, który uczestnicząc w wytworzeniu wiązania chemicznego z atomem innego pierwiastka przejmuje od niego parę elektronów»
3. fiz. «pierwiastek domieszkowy w półprzewodniku niesamoistnym»
‹z łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • akceptor — àkceptor m DEFINICIJA 1. onaj koji prima, odobrava; primalac, odobravalac 2. fiz. a. atom, atomska grupa ili ion koji, primajući par elektrona od drugog atoma, atomske grupe ili iona (donora) stvara s ovim kovalentnu ili koordinacijsku vezu b.… …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”